«Πολλοί υποστηρίζουν, όπως κι εγώ, ότι η πιο σημαντική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου δεν είναι η ηλικία των πανεπιστημιακών σπουδών, αλλά η 1η περίοδος, από τη γέννηση μέχρι τα 6 χρόνια. Γιατί τότε σχηματίζεται και διαμορφώνεται η νόηση, το μεγαλύτερο εφόδιο του ανθρώπου… Πολλοί άρχισαν να μελετούν το νεογέννητο, το βρέφος και το νήπιο σαν δημιουργό της προσωπικότητας του ενηλίκου.»
Μαρία Μοντεσσόρι, Ο Δεκτικός νους (1949)
Τα πρώτα 3 χρόνια του ανθρώπου είναι καθοριστικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Οι εμπειρίες που θα βιώσει το παιδί σε αυτό το διάστημα, θα επηρεάσουν άμεσα την ανάπτυξή του. Έχει μεγάλη σημασία λοιπόν να προσφέρουμε σε αυτό το ευάλωτο στάδιο της ανάπτυξης, τις καλύτερες δυνατές συνθήκες ζωής. Προσφέροντας στα παιδιά μας ένα καλό ξεκίνημα, τους δίνουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουν τα πιο δυνατά εφόδια, που θα τους χρησιμεύσουν για ολόκληρη τη ζωή τους.
H Μοντεσσοριανή προσέγγιση, συνεπώς, προετοιμάζει το παιδί, τον μελλοντικό ενήλικα, για την ίδια τη ζωή.
Έχοντας απόλυτο σεβασμό στο παιδί και στο έργο που καλείται να επιτελέσει στο μέλλον, η Μοντεσσοριανή προσέγγιση το ενθαρρύνει να ανακαλύψει από πολύ μικρό το δικό του δυναμικό, και παράλληλα να εκφράσει τη μοναδικότητά του. Στο Μοντεσσοριανό περιβάλλον, το παιδί έχει την ελευθερία να εκφραστεί, να κινηθεί, και να επιλέξει. Έχει τη δυνατότητα να ανακαλύψει και να εξερευνήσει τα ενδιαφέροντά του, να αναπτύξει τη συγκέντρωση και την κοινωνικότητά του, αποτελώντας παράλληλα ενεργό μέλος μιας κοινότητας, όπου επικρατεί η αγάπη, η καλοσύνη και ο σεβασμός προς τον άλλον.
Αυτή είναι και η καλύτερη προετοιμασία του παιδιού για το αύριο, καθώς αναπτύσσεται σε έναν ανεξάρτητο, υπεύθυνο, ευέλικτο ενήλικα, έναν ενήλικα με προσωπικό εσωτερικό κίνητρο, αυτοπεποίθηση και αγάπη για τη ζωή και τη μάθηση.
Το περιβάλλον του σχολείου, το δεύτερο πιο σημαντικό περιβάλλον ανάπτυξης μετά την οικογένεια, είναι εκείνο μέσα στο οποίο το παιδί αναπτύσσει και τις κοινωνικές του δεξιότητες. Σε αυτά τα πρώτα χρόνια ο σπόρος της κοινωνικής ζωής μπορεί να φυτευτεί και να θέσει τα θεμέλια για τη σχέση του ανθρώπου με ολόκληρο τον κόσμο. Το παιδί κατανοεί ότι ο καθένας μας είναι σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα που ενώνει όχι μόνο όλους τους ανθρώπους της γης, αλλά μας ενώνει επίσης με το ευρύτερο περιβάλλον – τον κόσμο της φύσης.
Το Μοντεσσοριανό Σπίτι Γλυφάδας προσφέρει στο παιδί ένα περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί για εκείνο. Είναι ο χώρος του – ένας ήρεμος χώρος – όπου περνάει την ημέρα του παρέα με τους φίλους του, ακολουθώντας το δικό του ρυθμό και κάνοντας τις δικές του επιλογές. Mέσα από την αγάπη που νιώθει το παιδί για όσα του παρέχει το περιβάλλον του σχολείου του, αρχίζει σιγά σιγά να το φροντίζει. Αυθόρμητα και με στοργή το βλέπουμε να στολίζει τα βαζάκια με λουλούδια, να ξεσκονίζει τη βιβλιοθήκη, να τακτοποιεί ένα ράφι – σαν να ήταν το σπίτι του.
Στο Μοντεσσοριανό Σπίτι Γλυφάδας, δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να φροντίσει την κοινότητά του και να αντιληφθεί πως όλοι χρειάζεται να συμβάλλουμε και να μοιραστούμε την ευθύνη της φροντίδας, όχι μόνο των φίλων μας, αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος. Με αυτό τον τρόπο, τα παιδιά μας συνειδητοποιούν σταδιακά τη σημασία της αλληλεξάρτησης του κάθε ανθρώπου, όχι μόνο με τους συνανθρώπους του, αλλά και με τη φύση γενικότερα.